حضرت زينب (ع)در يك نگاه  

نام: زينب
كنيه: ام كلثوم، ام المصائب
القاب: عقيله، عالمه، فاضله
پدر و مادر: اميرالمومنين (ع)و فاطمه زهرا سلام الله عليها
وقت و محل تولد: مدينه 5 جمادي الاول سال 5 يا 6 هجري
وقت و محل وفات: 15 رجب سال 62 هجري دمشق، دو قول ديگر درباره محل دفن حضرت زينب اختلاف است و علاوه بر دمشق، مصر و مدينه نيز گفته شده است.
چكيده فضائل: درك هفت معصوم نخست، محرميت به همه معصومين، عالمه غير معلمه بودن، صبر، قافله سالار اسراي كربلا.

دو قطره آب كه به هم نزديك شوند ، تشكيل يك قطره بزرگتر مي دهند

كاش هرگز زنگ تفريحي نبود                       جمع بودن بود و تفريقي نبود

كاش مي شد باز كوچك مي شديم                           لا اقل يك روز كودك مي شديم

 ياد آن آموزگار ساده پوش                   ياد آن گچها كه بودش روي دوش

اي معلم نام و هم يادت به خير                           ياد درس آب و بابايت به خير

اي دبستاني ترين احساس من                              بازگرد اين مشقها را خط بزن                                 (محمد علي حريري جهرمي)

امام علي^{(عليه‌ السّلام)}:

«سعادت هرگز با سستي و تنبلي به دست نمي‌آيد.«

(غررالحكم و دررالكلم، ص19)

پانزدهم فروردين سالروز درگذشت شاعر مشهور معاصر ايران زمين، پروين اعتصامي، است

پروين اعتصامي كه نام اصلي او رخشنده است در بيست و پنجم اسفند 1285 هجري شمسي در تبريز چشم به جهان گشود و در كودكي با خانواده اش به تهران آمد.

يادش به خير اون روزا
اون روزا كه قلك عيدي داشتيم
چند ماه قبل نوروز پول توي اون مي گذاشتيم
دو تومني پنج تومني ...شايدم ده تومني كاغذي
اون روزا چشممون به نوروز ،عيدي ، قلك ،كاغذ رنگي و بازي.
ما كه نفهميديم اين پول كجا مي رفت.بگذريم
چشممون بود به در
تا دايي بياد بريم با هم سفر
همه توي يه ماشين پير و جون كوچيك و بزرگ
 كلي مي رفتيم سفر
حال گذشته اون روزا
ما با جيب پر پول مي ريم همجا
اما چه سود  ديگه نداره حتي يه ذره از  اون صفا

مولانا شمس الدين با يكي از مشايخ خراسان كدورتي داشت. شيخ ناگاه بمرد. نجاري صندوق گوري سخت به تكليف از بهر او تراشيد.

مردم تحسين نجار مي كردند.

مولانا گفت: خوب تراشيده اما سهوي عظيم كرده كه دود كش نگذاشته است.

                                                           در جهان گرياندن آسان است اشكي پاك كن

**خرد برترين هديه ي الهي است .

**كسي كه خرد ندارد،همواره از كرده هاي خويش پشيمان ودر رنج است .

**خرد مانند چشم هستي و جان آدمي است ،واگر آن نباشد ،چگونه جهان را به درستي خواهي گذراند ؟

**دانش آن قدر ارزش دارد كه براي آن رنج ها بكشي .

**اگر براي انجام دادن كاري بزرگ زمان نداري ،بهتر است بي درنگ آن را به ديگران بسپاري .

**اين جهان سراسر افسانه است ،جز نيكي وبدي چيزي باقي نيست .

**كسي كه به آباداني مي كوشد ،جهان از او به نيكي ياد مي كند .

درروزگار قديم ، پادشاهي سنگ بزرگي را در يك جاده ي اصلي قرار داد . سپس در گوشه اي قايم شد تا ببيند چه كسي آن را از مسير برميدارد .

برخياز بزرگان ثروتنمد با كالسكه هاي خود به كنار سنگ رسيدند ، آن را دور زدندو به راه خود ادامه دادند . بسياري از آنها نيز به شاه بد و بيراه گفتند كه چرا دستور نداده جاده را باز كنند . هيچ يك از آنان كاري به سنگ نداشتند.

يكمرد روستايي با بار سبزيجات به نزديك سنگ رسيد . بارش را زمين گذاشت و سعيكرد كه سنگ را به كنار جاده هل دهد . او بعد از زور زدن ها و عرق ريختن هاي زياد بالاخره موفق شد . هنگامي كه سراغ بار سبزيجاتش رفت تا آنها را بهدوش بگيرد و به راهش دامه دهد ، متوجه شد كيسه اي زير آن سنگ در زمين فرو رفته است . كيسه را باز كرد پر از سكه هاي طلا بود . و يادداشتي از جانب شاه كه اين سكه ها مال كسي است كه سنگ را از جاده كنار بزند .

آن مرد روستايي چيزي را مي دانست كه بسياري از ما نمي دانيم .!!

هر مانعي ، فرصتي است تا وضعيتمان را بهبود بخشيم .